Afstudeeronderzoek van Sonam Makhanlal (2021), Anton de Kom Universiteit van Suriname, Studierichting Milieuwetenschappen.
Sonam Makhanlal heeft in verband met haar afstuderen in 2021 onderzoek gedaan naar de bescherming van zeeschildpadden in Suriname en de rol van de overheid en NGO’s. De bedreigingen van zeeschildpadden nemen toe. Het is daarom belangrijker dan ooit om te kijken naar, hoe wij als land de bescherming van deze schildpadden kunnen intensiveren. Hieronder leest u een samenvatting van haar afstudeeronderzoek:
Naast de bedreigingen van onder andere illegale stropers, afval en toerisme vormt klimaatverandering een van de significante uitstervingsgevaren voor zeeschildpadden. Gevolgen van klimaatverandering zoals zeespiegelstijging, kustcompressie en kusterosie kunnen leiden tot de vermindering van neststranden en een negatief effect op het reproductieproces. Het rendement van het nestsucces zit veel lager vanwege incubatie in te hoge temperaturen (Hawkes, L. 2014).
“Zeeschildpad populaties nemen af in het Caribisch gebied. Volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN) zijn de aanhoudende overexploitatie, vooral van volwassen vrouwtjes op het neststrand, en de verzameling van eieren de oorzaken voor de bedreigde status van de zeeschildpadsoorten die in de regio voorkomen. Naast de directe oogst van de eieren worden zeeschildpadden per ongeluk gevangen door vissers, wat jaarlijks de dood van de zeeschildpadden tot gevolg heeft. Afbraak van koraalriffen en zeegras, olielozingen, chemisch afval, hardnekkig plastic, ander zwerfvuil, kustontwikkeling met een hoge dichtheid en een toename van het oceaantoerisme hebben de neststranden en voedselgebieden van de zeeschildpadden beschadig of geëlimineerd. Suriname is in het midden van de drie Guianas die zich langs de Atlantische kust bevinden. De vier soorten zeeschildpadden die in Suriname broeden zijn: De lederzeeschildpad (Dermochelys coriacea), de groene zeeschildpad (Cheloniamydas), de warana (Lepidochelys olivacea) (dwerg zeeschildpad) en de karetzeeschildpad (Eretmochelys imbricata). De onechte karetzeeschildpad (Cheloniidae caretta) is slechts één keer gezien op het Surinaams strand. De meest voorkomende soorten die nestelen zijn de lederzeeschildpad en de groene zeeschildpad. De populatie van de zeeschildpadden is nu met uitsterven bedreigd. Het broedseizoen is van februari tot en met augustus. Na het nestelen blijkt dat groene zeeschildpadden naar verre gebieden migreren zoals; Brazilie, terwijl de lederzeeschildpadden juist terugkeren naar de gematigde breedtegraden. Het verzamelen van eieren mag alleen in het Galibi-natuurreservaat worden gedaan door lokale inheemsen onder toezicht van Natuurbeheer, waaronder de Afdeling Beheer (Jachtopzieners). Alleen eieren van”verdoemde nesten” (die nesten waarvan anders wordt verwacht dat ze verloren gaan door erosie van de kustlijn) mogen verzameld worden. Suriname heeft een natuurbeschermingswetgeving meer bekend als “de Jachtwet van 1954”. Momenteel wordt deze wet door de Overheid en NGO’s gebruikt voor het beschermen van de zeeschildpadden. Echter is dit niet voldoende. Er moeten verbeteringen in het regelgevingskader aangebracht worden voor de volledige bescherming van zeeschildpadden op zee en de sancties (inclusief boetes) moeten verhoogd worden”
Ga naar de link voor het volledig verslag
Hawkes, L.A., Broderick, A.C., Godfrey, M.H., Godley, B.J., & Witt, M.J. (2014). The Impacts of Climate Change on Marine turtle Reproductive Success Uit: The impacts of climate change, Volume 10, P. 287- 310. http://www.seaturtle.org/PDF/HawkesLA_2014_InCoastalConservation_p287-310.pdf